Terapia systemowa oparta jest na nurcie opisującym człowieka jako istotę przynależną zwykle do kilku systemów społeczno - kulturowych. Uznaje się w niej, że najpełniejsze zrozumienie trudności człowieka możliwe jest jedynie w kontekście, w którym żyje człowiek, z uwzględnieniem jego osobistych przeżyć.

Psychoterapeuta i klienci (rodziny, pary lub osoby indywidualne) poszukują wspólnie źródła trudności oraz dążą do wypracowania najlepszych, a zarazem możliwych do wdrożenia rozwiązań. Psychoterapeuta zaprasza klienta/ów do omówienia granic wewnętrznych i społecznych oraz form i sposobów komunikacji z innymi. Wszystko to odbywa się w bezpiecznych dla klienta warunkach, z pełnym poszanowaniem poufności i godności uczestników terapii.

W przypadku terapii rodzinnych spotkania prowadzi dwóch psychoterapeutów pracujących jednocześnie, co gwarantuje efekt synergii. Głównym celem całej terapii jest zrozumienie źródeł trudności oraz wprowadzenie pożądanej zmiany. Kontekstualne (systemowe) zrozumienie historii człowieka w odniesieniu do obecnego funkcjonowania gwarantuje zrozumienie przyczyn trudności oraz doprowadza do pożądanej zmiany.