Bazą teoretyczną psychoterapii psychodynamicznej jest psychoanaliza i odkrycia Z. Freuda, oraz późniejsze osiągnięcia przedstawicieli teorii relacji z obiektem (m.in. M. Klein), psychologii ego, psychologii self (H. Kohut).

Terapia psychodynamiczna skuteczna jest w leczeniu zaburzeń emocjonalnych. Psychoterapeuta pracuje z pacjentem w celu rozpoznania objawów zakłócających codzienne funkcjonowanie pacjenta. Wspólnie poszukują leżących u ich podstaw nieuświadomionych mechanizmów, ukrytych potrzeb oraz nierozwiązanych konfliktów. Ma to na celu uświadomienie pacjentowi istoty jego problemów i wskazanie drogi ich przezwyciężania.

Podczas sesji terapeutycznych odbywających się w bezpiecznych warunkach pacjent może przepracować trudne obszary psychiczne swojego życia i na nowo stawić czoła różnym wyzwaniom życiowym, unikając popełniania tych samych błędów.